Al om kwart voor negen zat ik samen met m’n man en kinderen (Luuk en Noa) in de auto. Op naar Mijdrecht. We vertrokken met strakblauwe lucht en zon, dat duurde een kilometer of drie…. Toen de mist in, behoorlijk dikke mist.



Start ging best lekker en daar waar we voorgaande jaren altijd eerst 2 kilometer storm tegen hadden, was het vandaag nagenoeg windstil. Dat loopt lekker.

Het was even zoeken naar een groepje, maar eigenlijk vond ik niks lekker lopen. De een ging te langzaam naar m’n zin, ander ging te snel.


Zeker zes mannen liepen er achter me.
Ik liep lekker, prachtige kilometers (vanaf km 2 tot km 6) slingerend langs ‘de kromme mijdrecht’. Mannen liepen nog steeds achter me, ik hield het tempo hoog en bleef op kop sleuren.
Doorkomst 5km in ca 18’15. Vlak daarna hadden we ‘bonje’ met wielrenners.

Op iets van 7km werd ik ingehaald, ik kon nog een kilometer volgen, maar moest toen lossen. Het ging te rap. Wat vervelend was, maar tegelijk ook voor afleiding zorgde, was dat we de laatste 2km alle langzame 5km lopers moesten inhalen. Erg fijn op een smal fietspad….
Heel irritant dus. Die laatste 2 kilometer werden mentaal wel zwaar…
Laatste bocht op meter of 200 voor de finish….toen zag ik de klok…..36.18….rennen!!!!!!! sneller!!!!! Zou ik?




PR!!! 36’38”!!!




Super gaaf!
Ik had tijdens de race totaal niet in de gaten dat een 36-er er in zat vandaag!

Uitlopen, kinderen van springkussen gehaald en met z’n vieren naar de prijsuitreiking.
2x goud vandaag. Da’s best heel erg leuk.
Trotse mama en super blije Luuk en Noa, tevreden René en super tevreden, trotse en blije ikke!!!


Met bekers, bloemen, tasjes speelgoed en envelop naar huis. Oh ja, en zonder René…. Die ging op racefiets door de dichte mist terug.
