Zoals Judith al schreef, ik ben vandaag toegetreden tot de categorie mannen 45+.......en ik moet zeggen dat voel je direct: ik voelde me vanochtend flink brak, moe en mijn benen leken wel van blubber.......
Maar ach, zoals zo vaak kan dat opeens allemaal weg zijn, als het startschot geklonken heeft!
Vandaag wilde ik dus te weten komen wat mijn lichaam op een 15 km aan kon. Dit was nog niet het eindstation, dat ligt over 2 weken bij Westlands Mooiste waar ik de hoop heb de 10 EM in 1.08.25 uur (4.15 min/km) of minder te lopen. Ik had met Carla afgesproken dat ik wilde proberen om ong. 4.15 - 4.20 min/km te lopen, moest mezelf in acht nemen om zeker niet te hard te starten, omdat mijn 15 km's de laatste jaren steeds een flinke lijdensweg waren. Een snelle en ontspannen startprocedure en weg gingen we. Ik bleef alleen maar tegen mezelf zeggen, rustig aan, rustig aan...... Ging dit echter niet een beetje erg rustig?!?! Ik zag een aantal bekende ateleten voor me lopen, waarvan ik weet dat die bijv. op een 10 km geen 4.15 min/km halen, maar ze liepen wel voor me uit....hmmmmmm. Ik haalde ze na een paar minuten in, en ze bleken voor de 5 km te gaan. Even later kon ik aansluiten bij een bekende uit Maassluis, Danny Elbers. Hij gaf aan vandaag de 15 km als pittige duurloop te doen (hij loopt normaal 36 minuten op de 10 km). Hij had na 5 minuten echter geen idee hoe hard het ging, hij zei 4.10, 4.15 of 4.20 min/km, geen idee. Op het stuk langs de snelweg haalden we wat atleten bij, die zich met de wind van schuin voor, bij ons aansloten. We probeerden kop over kop te lopen, in waaiervorm, alleen liepen er 2 te linkeballen: ze namen geen kop over, en lieten constant een gat vallen met de loper voor hun. Bij de 1e drankpost (na ong. 21 minuten, afstand 5 km?!?) nam ik een slok water en gooide de rest in mijn gezicht. Na de waterpost waren er van het groepje van 8 nog maar 4 over, waaronder mijn persoontje. Ik merkte echter dat ik even een dipje had, liep een paar minuten aan het elastiek, maar gelukkig wist Danny me weer terug te praten in het midden van het groepje. Op het schelpenpad langs de golfbaan, besloot ik om bij de volgende drankpost even goed te drinken, ik vond het met de wind in de rug erg warm, en zweette dan ook volop.
Bij 40 minuten ben ik even naast Danny gaan lopen, en hem gezegd wat ik van plan was. We wisten nog steeds niet hoe hard we nou eigenlijk liepen, maar ik had het idee dat we goed doorliepen, niet in het rood, maar toch. Bij de drankpost wandelde ik dus even, nam wat sportdrank en wat water, en gooide 1 beker water in mijn gezicht, heerlijk. De 3 anderen waren ruim 100 mtr weg, achterop kwam er nog niemand, ik vervolgde dan ook alleen mijn weg. Ik ben lekker in de berm gaan lopen, door het gras. Ik werd er een paar keer door verkeersregelaars op gewezen, dat het asfalt sneller liep, maar dat geldt vaak niet voor mij. De benen kwamen weer tot leven, het beenritme ging weer omhoog, maar toch had ik het idee dat het een stuk langzamer ging dan toen ik nog met de groep liep. Op het punt waar ik wist dat het nog 2 km was, zag ik 55.20 min op mijn horloge staan. Nog 2x 4.15 min en dan zou ik dicht bij mijn gewenste eindresultaat zitten. Gewoon doorlopen maar en dan zie ik het wel. De finishklok gaf 1.03.51 uur aan. Qua eindtijd ben ik zeer zeker tevreden, vond het wel jammer dat ik wederom na 10 km even pas op de plaats moest maken. Maar aan de andere kant denk ik dat ik de 1e 10 km toch onbewust net even te hard heb gelopen (nogmaals er stonden geen km-bordjes).
Nog 2 weken tot Westlands Mooiste, hopelijk is de temperatuur dan wat lager en kan ik dan wederom in een goed groepje plaatsnemen.
. En zodoende reden we rond 10 uur richting Vlaardingen. Daar waren ook Rijk en Carla en met zijn vieren liepen we in.
!
!