“Put your hands up for PR, Put your hands up for PR”!!

De PR’s gingen als warme broodjes over de toonbank gisteravond tijdens de oranjeloop in Kwintsheul. Iedereen gefeliciteerd met zijn/haar prestatie; podiumplekken en PR’s. Allemaal hartstikke goed gedaan!! Zelf mijn PR met een vette minuut scherper gezet naar 40.19. Ik zit nu nog met een grote glimlach achter mijn laptop.

Ben er erg blij mee en had niet verwacht dat dit er al in zou zitten na een relatief korte trainingsperiode. Bij de finish was het echt een enorme verrassing (later meer daar over).
De omstandigheden waren gister ideaal. Goede temperatuur en niet al teveel lopers op het parcours. Ik had mezelf tot doel gesteld bij Marlies in de buurt proberen te blijven en een lekkere race te lopen. Voorafgaand nog wat voedingadvies ingewonnen bij Carla. Om half zes twee bruine boterhammen met kaas naar binnen gepropt en daarna niks meer. Ik had wel aardige trek voor de start aangezien ik nogal veel eet

Voor de start van een loop vind het altijd erg rommelig. Iedereen doet zenuwachtig en probeert een goed plekje te bemachtigen vooraan. Dan is het wachten op het startschot. Die spanning slaat altijd op de beentjes bij mij in het eerste deel van de wedstrijd. Na het startschot probeerde ik bij Marlies in de buurt te blijven. Dat lukte aardig. Tijdens de eerste lus nam ik brutaal de kop van haar over. Bij het ingaan van de polder kregen we de wind vol tegen. Het tempo zat er lekker in en op zo’n moment vind ik het heerlijk om tegen de wind in te beuken. Na een kilometer of wat kwam Marlies langszij. Ik probeerde te volgen. Dat ging even goed maar ik moest haar toch laten gaan.

De eerste doorkomst was in 22 nog wat. Ik was in de veronderstelling dat dit het 5 km punt was. Ik heb niet bepaald een sterk ontwikkeld ruimtelijk inzicht en had niet door dat die eerste lus er natuurlijk bij opgeteld moest worden.

Gelukkig ben ik niet heel blond

Ter informatie; voor wiskunde had ik op MAVO C-niveau een 4 op m’n examen

Gelukkig kon ik het compenseren met geschiedenis en had ik alsnog een diploma.

Ben daarnaast ook een beetje dromerig dus dat helpt dan ook niet echt

Dit voegt trouwens verder niks toe aan het verslag van de wedstrijd
Ik baalde dus enorm. “Rij ik hier nou twee per week voor naar Poeldijk? Sinds ik train loop ik alleen maar langzamer” flitste er door me heen.

Ik bleef op een meter of vijftig van Marlies lopen en voor m’n gevoel ging het als een trein. Alleen die tijd hé!! Daar baalde ik van want het voelde allemaal zo goed. Als trouw Feyenoord-supporter sloeg ik de jongen in Ajax-shirt bij de laatste waterpost netjes over

Daarna zakte ik een beetje in en zag ik de kloof met Marlies groter worden. Bij km 9 kreeg ik de vaart er weer in, kon ik weer versnellen, en kwam ik weer dichterbij. Bij het omgaan van de laatste bocht gooide ik alle registers nog ff open. Ik was benieuwd wat de tijd zou zijn en hoopte dat de schade nog enigszins beperkt zou zijn. Tot mijn verbazing zag ik 40.19 op de klok staan. Ik was helemaal verrast en snapte er niet veel van. Twijfelachtig gingen de handjes omhoog. Een PR was binnen!!
