Oranjeloop in Kwintsheul

[Judith]

Nadat ik in Delft in de hitte en vooral enorme drukte een PR op de 10 kilometer had gelopen, had ik mezelf voorgenomen dat ik in Kwintsheul voor een tijd onder de 44.30 zou gaan. Van Marco kreeg ik een week geleden wedstrijdschoenen, de temperatuur was een stuk lager dan op Hemelvaartsdag en het was lang niet zo druk als bij de Golden Ten! Even was er nog de vrees voor een enorme regenbui, maar het was gisterenavond droog en de wind viel ook mee. Perfecte omstandigheden dus!

Nadat we eerst Marja hadden aangemoedigd op de 5 km (ze liep een supertijd, zeker nadat ik haar dinsdag tijdens de training bijna had horen stikken in een hoestbui ) en wij ingelopen hadden, gingen we naar het startvak. De eerste twee kilometer door Kwintsheul vielen niet mee: veel bochtjes, stoepjes, paaltjes en duwende lopers die een plekje zochten om lekker te lopen. Toen we het centrum eenmaal verlaten hadden ging het beter, alhoewel ik in verhouding de eerste twee kilometer flink hard gelopen had en de de derde kilometer even een dipje had. Gelukkig kwam Sabina toen ineens naast me lopen en kon ik bij haar blijven. Van kilometer 3 t/m 7 liepen we naast elkaar, wisselend kop over kop. In Delft heb ik constant gedacht: 'Ik stop ermee, het gaat niet, wat is dit vreselijk...!' Nu liep ik heerlijk!
Marco liep de hele tijd een meter of drie voor ons. Bij 5 kilometer zag ik hem wat zorgelijk op zijn horloge kijken. We kwamen door in 22.26 en we hadden gehoopt hier een halve minuut sneller te zijn. Ik had er echter nog alle vertrouwen in, omdat ik zo lekker liep.
Toen kreeg Marco flink last van zijn maag en moest de bosjes even opzoeken. Sabina deed er toen een stapje bij en ik moest haar laten gaan. Ze ging een meter of 10 voor me lopen. Een paar keer probeerde ik weer aan te sluiten, maar dit lukte me net niet. Gelukkig kwam Marco toen weer naast me lopen en samen liepen we naar de finish. Na een korte eindsprint zag een eindtijd van 44.19 op de klok staan en ik was supertevreden!!! Doel bereikt en vooral erg lekker gelopen. In Delft heb ik de eerste vijf minuten na de finish zwalkend achter Marco aangelopen, nu kon ik meteen een praatje maken met de andere OphorstRunners en ze feliciteren met de vele PR's en snelle tijden die ze gelopen hadden!

Nu op naar volgende week: 15 kilometer in Maasdijk. Op naar een nieuw PR onder de 1.09??!! In ieder geval op mijn wedstrijdschoenen, want ze zaten heerlijk en ik heb geen last van stijve kuiten, wat me wel voorspeld was.

[Marlies]

Ja, de Oranjeloop...
Voor mij heel lang geleden. Maar wel in m'n geboortedorp en ook nu nog mee verwand, want ons kantoor is daar.
Ik had er dus wel erg veel zin in, was benieuwd hoe het nu zou gaan, vorige wedstrijd in Leiden (15 mei) ging heel erg lekker (40.50min). Zou ik dat nu weer kunnen?

Start was goed, ging lekker weg. Na 1km heb ik vaak even dipje 'tempo zoeken'. Dat is tevens beetje m'n valkuil. Maar werd nu goed opgelost. Frank had gezegd dat hij klitteband aan me gehangen had en zo bij me zou blijven. Nou hier liet hij het even los en ging zelfs op kop lopen de 2e en 3e kilometer. Fijn, bedankt!

Toen toch overgenomen, maar merkte dat Frank na 500m niet meer direct bij me kon lopen. Het klitteband werd een elastiekje, maar dit elastiekje is niet geknapt! Klasse Frank, mooi pr, goed gelopen!

Zelf liep ik heerlijk. Het was echt genieten: heel veel bekenden, collega's, familie. Leuk om zo te lopen! Ik zwaaide ook echt, genoot er van. M'n tijden werden er niet minder op. Keek wel elke km even op klokje, maar zag er goed uit. De 5km gingen in 19.58. Netjes, zou ik dat vol kunnen houden? Het ging nog wel makkelijker, maar ja, vanaf km 3,5 liep ik al alleen, gevaar voor dipje lonkt dan altijd.
Bij de 8km kwamen er twee mannen voorbij. Ik probeerde nog even aan te klampen, maar na 500m gingen ze nog tandje harder, ehhh dat kon ik niet. Zou ik dan toch tempo verliezen en niet net onder de 40 kunnen duiken? Nou ja, maar gewoon lekker op ontspanning doorkomen, Vincent, collega stonden er nog, nog wat bekenden, leuk. Lachen Marlies, tuurlijk, doen we ook nog.
Finish: 3'9.50. Helemaal vlak gelopen! Had op de 5km dus 2 sec gewonnen op tempo 40 en zag net op 9e km de andere 8 seconden.

Ben heel tevreden. M'n doel voor dit jaar was onder de 40min.
Maar alleen maar met behoud van mezelf, max 3 keer in de week lopen en kindjes op eerste plaats. Noa is nog geen 10 maanden en nu al gehaald. Ben heel blij.

Hoorde bij Finish dat echt iedereen goed gelopen had, super.
Met als snelste onze Ophorstrunner uit Emmen: Vincent. Klasse!

[Frank]

“Put your hands up for PR, Put your hands up for PR”!! De PR’s gingen als warme broodjes over de toonbank gisteravond tijdens de oranjeloop in Kwintsheul. Iedereen gefeliciteerd met zijn/haar prestatie; podiumplekken en PR’s. Allemaal hartstikke goed gedaan!! Zelf mijn PR met een vette minuut scherper gezet naar 40.19. Ik zit nu nog met een grote glimlach achter mijn laptop. Ben er erg blij mee en had niet verwacht dat dit er al in zou zitten na een relatief korte trainingsperiode. Bij de finish was het echt een enorme verrassing (later meer daar over).

De omstandigheden waren gister ideaal. Goede temperatuur en niet al teveel lopers op het parcours. Ik had mezelf tot doel gesteld bij Marlies in de buurt proberen te blijven en een lekkere race te lopen. Voorafgaand nog wat voedingadvies ingewonnen bij Carla. Om half zes twee bruine boterhammen met kaas naar binnen gepropt en daarna niks meer. Ik had wel aardige trek voor de start aangezien ik nogal veel eet Voor de start van een loop vind het altijd erg rommelig. Iedereen doet zenuwachtig en probeert een goed plekje te bemachtigen vooraan. Dan is het wachten op het startschot. Die spanning slaat altijd op de beentjes bij mij in het eerste deel van de wedstrijd. Na het startschot probeerde ik bij Marlies in de buurt te blijven. Dat lukte aardig. Tijdens de eerste lus nam ik brutaal de kop van haar over. Bij het ingaan van de polder kregen we de wind vol tegen. Het tempo zat er lekker in en op zo’n moment vind ik het heerlijk om tegen de wind in te beuken. Na een kilometer of wat kwam Marlies langszij. Ik probeerde te volgen. Dat ging even goed maar ik moest haar toch laten gaan. De eerste doorkomst was in 22 nog wat. Ik was in de veronderstelling dat dit het 5 km punt was. Ik heb niet bepaald een sterk ontwikkeld ruimtelijk inzicht en had niet door dat die eerste lus er natuurlijk bij opgeteld moest worden. Gelukkig ben ik niet heel blond Ter informatie; voor wiskunde had ik op MAVO C-niveau een 4 op m’n examen Gelukkig kon ik het compenseren met geschiedenis en had ik alsnog een diploma. Ben daarnaast ook een beetje dromerig dus dat helpt dan ook niet echt Dit voegt trouwens verder niks toe aan het verslag van de wedstrijd

Ik baalde dus enorm. “Rij ik hier nou twee per week voor naar Poeldijk? Sinds ik train loop ik alleen maar langzamer” flitste er door me heen. Ik bleef op een meter of vijftig van Marlies lopen en voor m’n gevoel ging het als een trein. Alleen die tijd hé!! Daar baalde ik van want het voelde allemaal zo goed. Als trouw Feyenoord-supporter sloeg ik de jongen in Ajax-shirt bij de laatste waterpost netjes over Daarna zakte ik een beetje in en zag ik de kloof met Marlies groter worden. Bij km 9 kreeg ik de vaart er weer in, kon ik weer versnellen, en kwam ik weer dichterbij. Bij het omgaan van de laatste bocht gooide ik alle registers nog ff open. Ik was benieuwd wat de tijd zou zijn en hoopte dat de schade nog enigszins beperkt zou zijn. Tot mijn verbazing zag ik 40.19 op de klok staan. Ik was helemaal verrast en snapte er niet veel van. Twijfelachtig gingen de handjes omhoog. Een PR was binnen!!

[Marlies]

Haha, ik heb om zes uur nog gewoon 2 borden vol spaghetti gegeten!
Met een leeg gevoel kan ik echt niet lopen.

[Frank]

De MC Donalds was errug lekker onderweg naar huis

[marja]

Tja Judith, na die hoestbui dacht ik ook echt niet aan wedstrijdlopen, maar ben toch maar gegaan.Anders zal ik nooit veel wedstrijden kunnen lopen met die rot luchtwegen Ben
uurtje eerder van mijn werk gegaan, toch nog maar even 2 beschuitjes met appelstroop gegeten en wat gedronken. Dat drinken had ik toch beter niet kunnen doen (had me toch een klotsbuik)!
Daarna naar Kwinsheul, inschrijven en daar was Romy al. Thanks meid, heb toch altijd wat spanning in mijn lijf, en vind het prettig als er dan iemand bij is, want alleen is ook maar alleen. Vond het echt tof dat iedereen er was om mijn start te zien en aan te moedigen. Bedankt iedereen!!! Start ging snel en kon een km. achter Le Comte en de Keniaanse blijven daarna mijn eigen tempo zoeken. Bij de 2de vond ik het al niet leuk meer, maar liep er nog niemand achter me, en er kon zelfs bij de 3? km. nog een heeeeeel klein lachje voor Koos af. Bij de 3,5 á 4km hoorde ik de voetstappen al dichterbij komen en ging ze me voorbij, kon echt niet bijblijven. Durfde ook niet te hoesten, was bang dat ik er dan in bleef en moest stoppen. Dus gewoon tempo houden en doorzetten! Laatste 100m nog even aanzetten om toch nog onder de 21min. te blijven. Niet geheel ontevreden....
Daarna iedereen nog aangemoedigd voor de 10km, iedereen van harte met zijn/haar behaalde tijd. Daarna lekker naar huis, douchen en een kapsalon besteld bij de shoarmazaak.mmmmm. Fijn weekend nog allemaal en tot dinsdag/donderdag.

[CarlaOphorst]

Jeetje, wat jullie allemaal nog even naar binnen kunnen werken zo vlak voor het slapen gaan. Zelf wil ik net geen honger hebben aan de startstreep. Gisteren liep het allemaal anders. De misselijkheid tijdens de wedstrijd, liet mij daarna niet meer eten. Brrr alleen de gedachte al. De hele nacht misselijk geweest. Vanmorgen nog niet top, wel gegeten. 80 km met mijn zooon voor ALS op de racefiets, ging erg lekker, alleen nog het zuur. Buikje is een beetje ziek

[Marco]

In de eerste plaats iedereen weer gefeliciteerd met zijn/haar prestatie.

Gisteren heb ik weer met Judith meegelopen, niet zo lang als ik vantevoren gedacht had, maar toch..... Tijdens het inlopen begon mijn maag al weer wat op te spelen, denk je dat er vanaf bent, is het gewoon weer net zo snel terug. Na een toiletbezoek stond ik toch relaxed aan de start. De 1e km zou ik Judith op de voet volgen, zij maakt het tempo dan en ik neem het na ong. 1 km over. Als je zoals in Kwintsheul in de 1e km allemaal atleten voor je langs ziet schhieten, ben je op een gegeven moment het besef van snelheid kwijt. Wat ik niet kwijt was, waren de buikkrampen. Ik nam mezelf voor om zo lang mogelijk bij Judith te blijven, alleen als het echt niet meer ging dan..........

Het tempo lag tijdens de 1e 5 km niet zo hoog als in Delft, werd dit dan een dag dat je wel wilde, maar dat het om een of andere reden niet lukte..... Met in het achterhoofd het snelle 2e deel van verleden jaar in Kwintsheul, liep ik zo vlak mogelijk door. Na 6.5 km moest ik een hoognodige pitsstop maken, geen korte helaas, want pas een kleine minuut later kon ik mijn weg weer vervolgen. Ik groette Romy even die verbaasd naar me keek, en zag in de verte Judith verdwijnen. Zou ik Judith nog bij kunnen halen, spookte het door mijn hoofd. In eerste instantie wil je dan zsm het gat dichtlopen, maar dat werkt dus niet, je komt al snel in ademnood. Dus maar een zo comfortabel en sneller dan voorheen tempo gaan lopen. Net voor de 9 km kon ik weer aansluiten bij Judith, die op dat moment naar mijn idee sneller liep dan in ronde 1. Op 9 km klokte ik 40.13 min; met de wetenschap van de eindsprint die Judith altijd heeft, zag ik dat pr weer helemaal zitten. In de laatste 200 mtr was het dan ook volle bak sprinten en nog 8 mannen voorbij en de klok stond voor ons stil op 44.19.1 min!!!

Direct nadat ik over de finish kwam, moest ik even gaan zitten, omdat mijn maag uitelkaar leek te klappen, vreselijk gevoel. Ook tijdens het uitlopen, voelde het niet goed.

Thuis daarom toch het herstel maar over een andere boeg dan verleden week (droog kaaje en bak thee) gegooid, nu frisdrank en pringles hot & spicy naar binnen gewerkt. Na een onrustige nacht, was ik toch wel weer zoveel hersteld om rond half 11 in de ochtend een herstelloopje te doen van 55 minuten en ik moet zeggen, dat viel me niet tegen.

Volgende week de 15 km van Maasdijk, zoals het er nu naar uitziet, zowaar eens een keer met een schappelijke temperatuur!

[marcel42]

hallo ophorstrunners,

langs deze weg wil ik iedereen nogmaals feliciteren met het behalen van de nieuwe persoonlijke records, echt helemaal super. als ik over mezelf schrijf nu, gaat het steeds weer wat beter.Ik had mezelf voorgesteld om in de heul een tijd neer te gaan zetten tussen de 42/43,dat is dus dik gelukt en daar ben ik blij mee. de eerste km ging wat moeizaam en zag marlies en frank die ik in de rug zag langzaam van me weglopen, na 500 meter haalde ik jia-lian in en ze bleef op dat moment achter me hangen en liepen we samen de 10km vol,we hadden allebei heerlijk gelopen al had ik nog wel wat last van me hamstring.Na afloop hadden we de prijsuitreiking van alle toppers,ik heb nog nooit zoveel ophorstrunners op 1 podium gezien " klasse allemaal " wat een heerlijk gevoel moet dat zijn als je daar even mag staan Vandaag heb ik nog 10/11 km hardgelopen en ik moet zeggen dat dat ook weer de goede kant opgaat al gaat het voor mezelf veel en veel te langzaam maar zoals carla zegt, positief blijven de rest komt vanzelf.Volgende week weer een loop in maasdijk waar ik hoop dat er weer zoveel ophorstrunners op het podium staan als in kwintsheul, we gaan het zien.

allemaal nog een prettig weekend en voor degene die nog een beetje ziek zijn ,veel beterschap gewenst. Marco had je trouwens nog wc papier bij je of.......

grt marcel

[Marco]

Marcel, nog even over je voortsluimerende hamstringblessure, zal ik dinsdag (als jij er ook bent tenminste) mijn compressieband voor het bovenbeen meenemen? Dan kan je die eens proberen als je wilt, bij mij heeft ie ook de afgelopen weken zijn werk weer gedaan.

En over dat wc-papier, tja, ook dat is een keertje op....... , maar ooit heb ik geleerd dat de bladeren van de callicarpa die je eigenlijk overal langs een tuinderslootje wel kan vinden, een voor de mens zeer reinigende werking hebben, want ja, je moet toch wat.....